| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 |
| 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
Muzyką duszy jest cisza...
To ona każdego ranka gra...
Hałas dnia zmąca ją...
Lecz ona swym rytmem gra...
Muzyką życia są łzy...
Odgłos każdej spadającej gwiazdy...
Wrzaski ludzi tłumią ją...
Lecz ona nadal gra i gra...
Muzyką człowieka są sny...
Lecz on nigdy nie słucha ich...
Przybądź o moja pani...
Przecudna w swojej wielkości...
Przybądź i ukołysz
Mą zmęczoną duszę...
Przytul do swego serca
Które jedynie daży mnie miłością...
Niech poczuję, że jesteś...
Przybądź w czarnej sukni
Mieniącej się srebrem...
Podaj mi swą drżącą dłoń
I porwij mnie w wir swego mrozu...
Przybądź śmierci, Pani moja...
Przybądź i zabierz mnie
Do krainy smutku...
Tylko mrok
przygarnął mnie do siebie,
tylko czerń
nie brzydzi się mnie dotknąć.
Kocham Śmierć,
bo tylko ona na mnie czeka,
leżąc obok słucha długiej opowieści.
Kiedy skończę,
weźmie mnie pod swoje skrzydła
i przytuli tak mocno do siebie,
że zapomnę, gdzie zaczyna się granica bólu.
W objęciach śmierci tańczę ostatnie tango.
Jej długi płaszcz okrywa moje ciało,
a po plecach przemyka zimny dreszcz...
Ostatni pocałunek towarzyszy mi
w drodze do wieczności i oświetla ciemność
Śmierć zaciska swoje zimne dłonie na mojej szyi
i po chwili nie czuję już nic...