Komentarze: 1
Dnia 2 kwietnia roku Pańskiego 2005 o godzinie 21:37 odszedł do wieczności nasz ukochany Ojciec, wielki poeta, wielki człowiek, duszpasterz, oraz wielki Polak - Jan Paweł II... Mimo iż śmierć tak bardzo boli... Mimo iż żal i rozpacz ściskają tak mocno za serce... To kochajmy Go... Kochajmy bo był to święty człowiek... Człowiek wielkiego serca, rozumu i duszy... To On tak bardzo ukochał ludzi... To właśnie On zawsze wiernie służył Bogu i ludziom... Był to wielki przyjaciel każdego z nas... Bo każde słowo, które wypowiadał było kierowane do nas... Zwykłych, prostych ludzi... Mieszkał z nami w naszych domach...W naszych rodzinach...I w naszych sercach... Nadal tam zostanie... Bo teraz stał sie aniołem, który czuwa nad nami i ochrania od złego... Ojcze Święty nasz kochany tatusiu i przyjacielu... Pozostawiłeś nas na Ziemi sam odchodząc do lepszego życia... Pozostawiłeś za sobą pustkę, ból i rozpacz... Pozostawiłeś też swą mądrość, pewność, miłość i wielką wierę... One zawsze będą żyły w nas... Tak więc... Śmiało mogę powiedzieć, że Jan Paweł II będzie żył tak długo jak my...Bo w nas jest jego mądrość i miłość... Przekazujmy więc ją swoim bliskim... A wtedy Ojciec Święty będzie żył wiecznie...